ලියන්නට සිටි දේ පසකට දමා බල්ලෙක් ගැන ලියන්නට වුණේ…ඌ සමග ලගිනා බල්ලන්ට නැගිටීන්නට වෙන්නේ මැක්කෝ සමග නිසාමය. මේ වල් බල්ලා ලගින්නේ කොයි බල්ලා සමගද යන්න බල්ලෝ නොවෙන හැම සතෙක්ම දනී. මුන් ගැන ලියන්න බොහෝදේ ඇතිමුත්, මේ බල්ලා අයිති නිකායක් තිබිය යුතුය. ඒ නිකායේ මහ තැන්, මේවා වෙනුවෙන් ගත යුතු තීරණ සහ ක්‍රමවේද තිබිය යුතුය. එක්කෝ මේ බල්ලාට නිකායක් නැති, තාත්තෙක් නැති අවජාතකයෙක් විය යුතුය. මේ පාහරයාට මස් කටු වැටෙන්නේ කොයි පාත්තරයෙන්ද කියා දන්නා මුත්, උන්ට ගිය රටක අනිත් හැම එකාම බල්ලෝ වී සිටි.
කිසිත් නොලියා අද දුටු දේ ගැන කම්පා වෙමි. නානසාර නම්වූ අවජාතක සුනඛ පුත්‍රයාට, බුද්ධ පුත්‍රයෙක් යැයි කීමට සිදුවීමම අප මහා ගෞතම බුදු රජාණනන් වහන්සේට කරනා විශාලතම අසාදරණය යැයි මම සිතමි.
මෙවැනි බල්ලන්ට කියන්නට ඇත්තේ …තොපි වැනි එවුන් කාලකට වඩා ගැහුවොත් ඩෝප් වෙන වගය. බල්ලන් භාගයක් ගහන්නට පෙර සිතා බැලිය යුතුය. නැත්නම් තොපේ ඩෝප් ඉවසා වදාරා සිටීමට මිනිසුන් අකැමතිය. තොපිට කුණු වෙන්නටම බොන්න දෙන මහ බල්ලෝද මෙය තේරුම් ගත යුතුය. බල්ලෝ ඩෝප් වෙන හැටි පහතින් බලන්න.
No comments:
Post a Comment